تاریخچه و ناهنجاری طوطی ها
تاریخچه: سال هاست که طوطی ها و طوطی سانان از جمله حیوانات خانگی پر طرفدار به شمار می آیند.پاراکیت های آسیایی در زمان اسکندر کبیر به اروپا آورده شدند و پاراکیت الکساندرین نیز نام خود را از او بر گرفته است.زمانیکه کاوشگران و بازرگانان دنیا را فتح می کردند ،ملوانان و مسافرانی که به آفریقا ، آسیا و آمریکا سفر می کردند انواع متنوعی از طوطی سانان را با خود به همراه آوردند.پس از آن کاکادو ها (کوکاتو)،پاراکیت ها و لوری کیت های استرالیایی وارد شدند و به سرعت محبوبیت یافتند.پرهای رنگی،طول عمر و توانایی طوطی ها برای تقلید صداهای اطرافشان ،بازار مستعدی را برای حضورشان در خانه تضمین می کند.ایالات متحده زیستگاه طبیعی تنها یک پرنده طوطی سان موسوم به پاراکیت کارولینایی بود.شکار این پرنده به خاطر پرهای تزئینی اش تا حدی ادامه یافت که امروزه منقرض شده است.از نظر تاریخی،نگهداری پرندگان در قفس،خاص طبقات اشراف بوده و بیشتر مردم عادی تا اوایل قرن نوزدهم از زیبایی و جذابیت پرندگان قفسی بی نصیب بودند.طوطی سانان عموما به داشتن عمر طولانی شهرت دارند.گرچه بسیاری از آن ها تا ۵۰ سال یا بیشتر عمر می کنند،اما به سختی می توان داستان طوطی هایی که ۷۵ تا ۱۰۰ سال عمر می کنند را شنید.گاهی اوقات ممکن است یک پرنده به چنین سن بالایی برسد،اما این خیلی به ندرت اتفاق می افتد.با توجه به عمر طولانی طوطی بالا بودن قیمت آن قابل توجیه است.نگهداری و تغذیه پرندگان به هزینه زیادی نیاز ندارد .طوطی اگر خوب نگهداری شود،سال ها در کنار انسان می ماند.
چرا طوطی؟
هیچ حیوان خانگی را سراغ ندارم که به اندازه یک طوطی دست آموز و باهوش، رضایت بخش یا پرارزش باشد.او با استعدادش در تقلید صدای انسان و رفتار جالب و خنده دار خود،صاحب خود و دوستانش را به خوبی سرگرم می کند و گاهی نیز ممکن ایس موقعیت های بسیار خجالت آوری را به وجود آورد.چند سال پیش یک معلم مدرسه ابتدایی دانش آموزان ۳۰ نفری اش را برای تماشای پرندگان و حیوانات به یک فروشگاه حیوانات خانگی برده بود.کودکان همه جا پراکنده بودند و به همه چیز ور می رفتند و سر و صدای عجیبی بر پا بود.وقتی اغتشاش به اوج خود رسید،یک مکوی مخملی با همهمه عمومی همصدا شد.صاحب فروشگاه برای آرام کردن پرنده، او را از قفس بیرون آورد و روی مچ دستش نشاند.چند دقیقه بعد معلم برای ترک محل ،کودکان را به صف کرد.وقتی آخرین کودک از در خارج شد معلم گفت:خیلی مچکرم امیدوارم زیاد مزاحمت ایجاد نکرده باشیم.صاحب مغازه جواب داد:نه اصلا.همان موقع طوطی با تلفظی غیر قابل اشتباه فریاد زد:اوه،آره.هاهاها.می گویند طوطی ها نمی توانند فکر کنند بلکه فقط صداها را تقلید می کنند اما گاهی اوقات به درستی این امر تردید می کنم.بعضی از طوطی ها با همه اشخاص رفتاری دوستانه دارند و بعضی دیگر پرنده های شخصی هستند.بعضی از اشخاص را دوست دارند و بعضی دیگر را دوست ندارند.بعضی از آن ها از مردان خوششان می آید و از زنها بدشان می آید و بعضی دیگر بالعکس.
1-گاز گرفتن (biting):
گاز
گرفتن نبایستی با لمس کردن موضع با منقار توسط پرنده اشتباه گرفته شود
زیرا طوطی ها زمانی که قصد دارند که از اشیا اطراف خود اطلاعاتی کسب کنند
از منقار خود برای لمس استفاده می کنند.زمانی میگوییم که پرنده گاز گرفته
است که این کار با حالت تهاجمی همراه باشد و پرسش "چه مقدار خونریزی اتفاق
افتاده است؟" دارای پاسخ منطقی باشد.
2-جیغ زدن بیش از حد (excessive screaming):
در
این مورد به کلمه بیش از حد توجه داشته باشید. زیرا طوطی ها حیوانات ساکتی
نیستند و نبایستی چنین توقعی از آنها داشت.وقتی یک طوطی برای ساعت ها و
بدون وقفه جیغ میکشد به این معنی است که پرنده دچار مشکلات رفتاری شده
است.این مشکل به سرعت پیچیده تر خواهد شد زیرا معمولا با عکس العمل های
اشتباه صاحبان پرنده همراه است.
3-حفاظت افراطی از قلمرو (excessive territoriality):
حفاظت
از قلمرو کاملا غریزی است و به شدت برای حفظ حیات پرنده ها در حیات وحش
ضروری است.این رفتار زمانی یک ناهنجاری رفتاری محسوب می شود که به صورت
افراطی نمایش داده شود به طوری که صاحب پرنده حتی برای آب و غذا دادن نیز
نمی تواند به پرنده نزدیک شود.
4-وابستگی شدید به یک فرد (overbonding or the one-person bird):
این
گونه پرنده ها معمولا به یک فرد خاص وابستگی شدید پیدا می کنند و زمانی که
آن فرد نباشد پرنده احساس راحتی نمی کند.در این مورد پرنده با هیچ فرد
دیگری ارتباط برقرار نمی کند.
5-عدم استقلال (overdependency):
در
این مورد پرنده زمانی که تنها است نمی تواند خود را سرگرم کند و به
اطرافیان خود (و نه به یک فرد خاص) به شدت وابسته است.این مورد از
ناهنجاری دارای اهمیت زیادی است زیرا دروازه ابتلا به دیگر ناهنجاری های
رفتاری محسوب می شود.
6-پرکنی (feather picking):
پرکنی
یکی از رایج ترین ناهنجاری های رفتاری در طوطی ها به حساب می آید.اما
بایستی پرکنی را از دیگرعوامل از دست رفتن پرها تشخیص داد.متاسفانه اکثر
صاحبان پرنده هر گونه از دست رفتن پرهای پرنده را پرکنی تصور می کنند و
تعریف درستی از پرکنی در بین صاحبان پرنده وجود ندارد. از دست رفتن پرها
(Feather loss) نباید با پرکنی (feather plucking) اشتباه گرفته شود.
7-ترس و وحشت (phobias):
زمانی
که به پرنده نزدیک می شوید پرنده به شدت وحشت زده می شود و تلاش می کند که
فرار کند و معمولا خود را زخمی می کند.شکستگی پرهای خونی در این ناهنجاری
بسیار شایع است.
بر گرفته از:www.persianpet.org
