ماهی جنگجوووووووووو فایتر

  

 

  

 نگهداری از نوزادان:

همانطور که میدانیم،گذراندن مرحله لاروی و تبدیل شدن به بچه ماهی که قابلیت تغذیه فعال را داشته و بتواند از غذاهای آماده موجود در بازار استفاده کند،حساسترین قسمت زندگی ماهیان فایتر و سخت ترین قسمت در تکثیر آن است.این دوره حدود 15 روز بطول می انجامد و برای اینکه نوزادان بتوانند آن را با موفقیت سپری کنند باید لوازم و شرایط لازم را برایشان فراهم کرد.شاید از مهمترین انها بتوان موارد زیر را به عرض رساند.
1- پیش بینی زمان تفریخ تخمها و تهیه غذای آغازین لاروها :حدود 4 تا 5 روز (د ر بهار و تابستان و 7 تا 10 روز زودتر در زمستان)قبل از تفریخ تخمها باید به تهیه آب سبز و زرد اقدام کنیم. کاربرد توام این دو نوع آب از اثر بیشتری برخوردار است.البته در صورتیکه امکان تهیه آب زرد موجود نباشد ،تنها آب سبز نیز میتواند به شما کمک کند.درب ظرفی که در آن به تهیه غذای آغازین میپردازید نبندید و بگذارید با هوا در تماس باشد.البته میتوان به تهیه موجودات ریز متحرک غذایی به روشهای دیگری نیز پرداخت که صحبت در باره آن،مطلب را به درازا میکشاند.2 - پیگیری شرایط لازم برای مرحله تکثیر تا تفریخ شدن تخمها.3 - آماده سازی جایگاه لاروها.
 - تنظیم دما : فایتر ها ماهیان گرمادوستی هستند و باید دمای مناسب آب را برایشان فراهم کنید .در اواخر بهار و تابستان،دمای طبیعی آب غالبا در حد مناسب برای آنهاست و نکته بسیار مهم تثبیت دما در زمستان است که 29 درجه سانتیگراد برای لاروها مطلوب است.
-  تنظیم نور :بهتر است در جایگاه نگهداری لاروها بعد از تفریخ نور دائم داشته باشیم(البته واجب نیست).تا لاروها به رژیم نوری دائم عادت کنند.به نظر میرسد نور دائم میتواند فواید زیر را برای دوره لاروی ماهیان فایتر داشته باشد.عملکرد ماهی نر را در طول دوره مواظبت بهتر میتوانید زیر نظر داشته باشید (اقدامات لازم ر ا زودتر تشخیص دهیم) و ماهی نر بهتر میتواند به جمع آوری تخمها و لاروها ی فرو افتاده از لانه بپردازد تا کمتر در معرض آلودگی میکروبی(تماس با سطوح داخل آکواریوم) و سایر تهدیدها قرار گیرند.لاروها پس از جذب ذخیره غذائیشان باید بتوانند به سهولت به غذای مناسب (موجودات زنده ریز متحرک)دسترسی داشته باشند و حضور نور به آنها این اجازه را میدهد که در هر ساعتی که قصد تغذیه داشتند بتوانند به انجامش اقدام کنند.در حالیکه دادن پریود خاموشی در ابتدای دوره لاروی(اتمام زرده و آغاز شنای آزاد)ممکن است تعداد قابل توجهی از لاروها را با گرسنگی و تحلیل قوای جسمانی و کاهش قدرت حیاتی روبرو کند .نور دائم در دوره لاروی یعنی امکان تغذیه دائم و این امر تضمین کننده بقا لاروها خواهد بود و آنها با تغذیه بیشتر و موثرتر ،از رشد بیشتری برخوردار شده و امکان ماندگاریشان بیشتر میشود.
 - تنظیم شرایط محیطی : لاروهای تازه تفریخ شده(روز اول تا سوم بعد از تخمگذاری) و لاروهای نو رسی که به تازگی شنای آزاد را آغاز کرده اند،(روز چهارم از تخمگذاری تا روز هفتم بعد از تخمگذاری)از قابلیت شناگری بسیار اندکی برخورداند و هنوز قادر نیستند با جریانات آبی داخل جایگاه مقابله کنند و وجود جریان آبی(ناشی از دمنده های هوا و فیلترها)سبب اتلاف انر‍ژی زیادی از آنها شده و ممکن است آنها جذب فیلتر شده یا به اشیا برخورد نمایند.لذا برای ثبات بیشتر لاروها در این دوره از کاربرد سنگ هوا یا فیلتر خودداری شود.
-  ایجاد استراحت گاه برای لاروها:لاروها در 1 تا دو روز اول شنای آزادشان ،خیلی زود خسته میشوند و در صورتیکه استراحت گاهی برای آنها در نزدیکی سطح آب فراهم کنید ،در مصرف انرزی صرفه جویی کرده و بر روی آن به استراحت میپردازند و مجبور نیستند فاصله کف تا سطح آکواریوم را برای شناگری انجام دهند(در جایگاههایی که از گیاه استفاده نکرده اند).برای این منظور میتوانید از گیاهانی که برگهای منشعب یا رشته ای شناور در سطح آب دارند استفاده کنید و لزومی ندارد که ریشه هایشان در شن قرار گیرند(چه در شن کف یا گلدان شن).این گیاهان علاوه بر اینکه به عنوان پناهگاه و استراحت گاه لاروها محسوب میشوند میتوانند در تثبیت و بهبود شرایط فیزیکو شیمیایی آب مفید واقع شوند.( افزودن گیاه به تانک لاروها الزامی نیست)
-  تهیه لوازم جهت تسهیل عملیات بهداشتی :
-  از آنجائیکه در طول دوره نگهداری و پرورش لاروها باید به تخلیه آب نامناسب و مواد غذایی رسوب کرده و نیز فضولات انباشته شده در کف جایگاه اقدام شود،بهتر است از کاربرد شن در جایگاه پرورش لاروها خودداری شود.
-  به یک ظرف برای ایجاد آب هم دما (برای تعویض آب )نیاز است.(جایگاهی به ظرفیت 20 تا 25 درصد تانک لاروها).
-  به ظرف جدا کننده آب سیفون شونده نیازمندیم.لاروها بسیار کوچکند و در صورتیکه بخواهیم با ظرف یا شیلنگ به تخلیه آب مبادرت بورزیم ،لاروهای ما ناخواسته از جایگاه خارج میشوند یا تحت شوک و ضربه قرار میگیرند.برای این منظور میتوانم به عنوان مثال به ساخت وسیله زیر مبادرت ورزیم.ایتدا در طرفین یک ظرف نوشابه خانواده به تعداد لازم سوراخ یا منفذ ایجاد میکنیم تا وقتی که ظرف را درون آب تانک لاروها فرو میکنیم ،آب از اطراف به درون ظرف وارد شود.اینک با توری ریز چشمه دور ظرف را پوشانده و لبه های بالا و پایین و انتهایی توری را با چسب آکواریوم ثابت کرده ومنفذهای لبه ها و انتهای توری را با دقت میچسبانیم.اینک آبکش داخل آبی ما حاضر است (شاید بهتر باشد به آن لارو کش گفته شود).هر وقت که خواستیم آب را به هر اندازه سیفون کنیم ،ظرف را از ته وارد آب کرده و از سر باریک آن شلنگ تخلیه را وارد ظرف کرده و آب را به اندازه ای که مایلیم خارج میکنیم.در این حالت امکان مکیده شدن لاروها به سمت لوله مکش منتفی میشود.
4 - تغذیه لاروهای نو رس:از روز دوم تفریخ شدن ،لاروها به جنب و جوش افتاده و با خروج ماهی نر د ر روز دوم یا سوم،پراکنده شدن لاروها در سطح جایگاه بیشتر و بیشتر میشود.آنها در ابتدای شنای آزاد(تقریبا در پایان روز سوم از تفریخ تخمها که با جذب کامل کیسه زرده مطابق است)از توانایی کمی برای تعادل و شناوری برخوردارند زیرا اندامهایشان هنوز کامل و استوار نشده اند و لذا بیشتر در گوشه و کنار جایگاه چسبیده یا آویزان شده اند.این زمانیست که آنها باید اولین وعده غذائیشان را بدست آورند تا توان انجام فعالیتهای بعدی را داشته باشند.اولین غذا باید برای آنها بهترین غذای ممکن باشد.زیرا آنها بسیار کوچکند و در شکار و تهیه غذا بسیار ناتوان هستند.آنها باید بتوانند غذایی متناسب با اندازه دهانشان یافته و در ضمن آنرا بدست آورند.(شکار کنند ،آنها گوشتخوار و شکارچی هستند).آنها غذاهای متحرک را دوست دارند(شکار موجودات ریز) و لاروهایی که توان دستیابی به غذای متحرک را داشته باشند زنده میمانند و لاروهایی که از غذاهای عیر متحرک موجود در محیط استفاده کنند احتمال مرگ بیشتری دارند .(احتمال خوردن مواد غذایی نامناسب).این امر مهمترین دلیلی است که باید برایشان به تهیه غذاهای کوچک متحرک مبادرت بورزیم.آنها طی هفته اول تا روز دهم یاد میگیرند که چگونه تغذیه کنند و کمک به آنها شرط زنده ماندنشان است.
 - کاربرد غذای آغازین : از آنجائیکه اندازه دهان لاروهای فایتر به حدی کوچک است که نمیتواند به راحتی از غذاهای آماده موجود در بازار استفاده کند ،باید حداقل 3 تا چهار روز اول از مرحله شنای آزاد،از موجودات ریز تک سلولی (تولید شده در آب سبز و زرد) استفاده کنند.آنها ظرف این مدت کوتاه به سرعت رشد کرده و توانایی شکار و تغذیه نوزادان آرتمیا را خواهند داشت.(در صورت حفظ کیفیت آب میتوان تا یک هفته از آب سبز استفاده کرد(.
)در صورتیکه اقدام به تهیه موجودات ریز تک سلولی نکرده اید یا به هر دلیلی از بین رفته اند،میتوانید از زرده تخم مرغ پخته برای این منظور استفاده کنید( .
-  چگونگی مصرف : با شروع شنای آزاد لاروها باید نسبت به تغذیه آنها اقدام کنیم.برای این منظور میتوانیم در دو نوبت صبح و بعد از ظهر از موجودات ذره بینی استفاده کنیم.بهتر است از آن به مقدار کم استفاده کرده و ترکیب آب را به هم نریزیم.لاروها بسیار کوچکند و مقدار کمی از آن نیز میتواند نیازمندیشان را برآورد.در آکواریومی به حجم 20 لیتر ریختن یک تا دو درب نوشابه خانواده برای هر وعده کفایت میکند .باید آنرا بیشتر در نقاط تجمع لاروها و کمتر در سایر نقاط ریخت به نحوی که در دسترس تمام لاروها قرار گیرد.در صورتی که از هر دو نوع آب تهیه کرده اید مقدار مصرف را برای هر دو تقسیم کنید و از هر دو آب استفاده نمائید.مقدار مصرف زیاد سبب بهم خوردن سریع ترکیب مناسب آب شده و به مرگ لاروها منجر میشود.در صورتیکه تنها از زرده تخم مرغ استفاده میکنید،یک تخم مرغ را خوب پخته و زرده آن را به قطعات کوچکی(به اندازه نخود) تقسیم و در فریزر قرار دهید و در هر بار مصرف از یک قطعه آن استفاده کنید.قطعه زرده را در لای یک قطعه جوراب لطیف زنانه(چشمه های بسیار ریز دارد)که دو لا کرده اید(نباید پارگی یا نخ کشیدگی داشته باشد) قرار داده و پس از آب شدن یخش ، آنرا با دست در داخل جوراب له کنید .اکنون لبه های جوراب را جمع کرده و قسمت تخم مرغ را در سطح آب در چند جا (چهار گوشه و وسط) فرو کرده و بیرون آورید تا ذرات بسیار ریز تخم مرغ وارد آب شوند.مقدار مصرف بسیار کم است و اضافه تخم مرغی که در جوراب است را میتوانید به بچه ماهیان دیگری که دارید بدهید ولی باید توجه کنید که جوراب شسته و تمیز شود(باقیمانده غذایی نداشته باشد).تغذیه از تخم مرغ را نیز میتوانید دو یا سه بار در طول 24 ساعت انجام دهید.
 - کاربرد غذای مکمل : بعد از 3 تا 4 روز از تغذیه لاروها آنها به تدریج با رشد یافتن آمادگی شکار موجودات درشت تر را پیدا میکنند.لذا در روز سوم یا چهارم اقدام به پروراندن نوزاد آرتمیا میکنیم.(تفریخ کردن تخم آرتمیا (از نمک غیر یده استفاده کنید)).در صورتیکه لاروهایمان فعالانه از مواد غذایی ریخته شده استفاده کنند میتوانیم به تدریج از مقدار آب سبز کاسته و با تفریخ شدن نوزادان آرتمیا در روز پنجم ،آنرا جایگزین آب سبز گردانیم .به مصرف زرده تخم مرغ کماکان ادامه میدهیم تا لاروهایی که نتوانسته اند از آرتمیا استفاده کنند بی غذا نمانند.با کاربرد تخم مرغ و آرتمیا به عنوان مکمل یکدیگر نوزادان به سرعت رشد کرده و بعد از یک هفته به تدریج و به مقدار بسیار کمی از غذای آماده بسیار پودری که در دسترس است استفاده میکنیم.(روز هفتم از شنای آزاد لاروها).در این مرحله آنها شکل اصلی خود را تا حدودی بدست آورده اند و توانایی شنا و تغذیه فعال را دارند. کاربرد بسیار کم غذای پودری برای عادت کردن نوزادان به بو و طعم آن و آماده شدن برای استفاده از آن است.کاربرد نوزادان تازه از تخم در امده آرتمیا برای لاروهای کوچک مناسب است (بهتراست یک روزه باشند) زیرا قابلیت شکار و خوردن آنرا دارند و با سپری شدن 1 تا 2 روز از تفریخ تخمها،نوزادان آرتمیا نیز به سرعت رشد یافته و شکارشان برای لاروهای کوچک مشکلتر میشود.بهتر است دو ظرف برای تفریخ تخمها داشته باشید تا 4 الی 5 روز اول تغذیه مکمل را با نوزادان جوان آرتمیا انجام دهید.نکته کلیدی در پرورش لاروها حفظ اعتدال در تغذیه است .5 - حفظ و بهبود کیفیت فیزیکو شیمیایی آب .
 - هوادهی : دوره تفریخ تخمها تا شنای آزاد و نیز 2 تا 3 روز اول مرحله شنای آزاد، لاروها نیاز حیاتی به اکسیژن دهی ندارد.زیرا ترکیب آب هنوز به هم نخورده است.لاروها هنوز از قدرت و مهارت کافی برای شناگری برخوردار نیستند.جریان آب علاوه بر انکه سبب میشود آنها برای حفظ موقعیتشان از انرژی اندوخته بیشتری استفاده کنند بلکه ممکن است سبب صدمه به آنها در اثر برخورد با اطراف بشود.پس از رسیدن لاروها به سن 5 تا 6 روزگی (از زمان تخمگذاری)میتوان رشته باریکی از حباب ریز اکسیژن را در جایگاه برقرار کرد بطوریکه سبب تلاطم آب نشود.
-  تعویض آب : با کاربرد آب سبز و غذای آغازین ،تجمع مواد زاید در تانک بیشتر و بیشتر شده و نیاز به بهبود کیفت آب دارد(ممکن است با کاربرد به اندازه مواد غذایی و گنجایش متناسب جایگاه نگهداری لاروها، نیازی به تعویض آب برای حدود یک تا دو هفته یا بیشتر نباشد).در صورتیکه در کف یا سطح لارو مرده میبینید باید به نامناسب بودن کیفیت آب و غذا دهی توجه کنید.در اینحال با وارد کردن ظرف جدا کننده آب سیفون شونده و استفاده از شلنگ داخل آن میتوانید به تخلیه آب تانک بدون صدمه به لاروها اقدام کنید. حدود 20 تا 25 درصد تعویضر در هر نوبت کفایت میکند(استفاده از آب هم دما و مناسب). در هنگام افزودن آب نیز ملایمت و دقت لازم را برای جلوگیری از جریان شدید آب د رتانک اعمال میکنیم.اولین تعویض آب (با توجه به کاربرد آب سبز و تخم مرغ ) حدود 4 تا 5 روز پس از شنای آزاد لاروهاست.اصل مهم در تعویض آب ،فراهم کردن شرایط مساعد زیستی برای لاروهاست و صرف اینکه آب رنگ گرفته و باید تعویض شود درست نیست و آبی که سبز شده (یا رنگهای نزدیکش)یعنی غذا دار شده است و مهمترین نشانه خوب بودن آب ،تغذیه مناسب و فعال لاروها و عدم وجود تلفات است.شناسایی این حد نیاز به کمی تجربه و تکرار دارد.به عنوان پیشنهادی عمومی میتوان به تعویض یک بار در هفته اشاره کرد که متناسب با نیاز میتواند کم یا زیادتر شود.
6 - پرورش لاروهای پیشرفته و بچه ماهیان نو رس:با سپری شدن 10 روز از زمان شنای آزاد (14 روز از تخمگذاری)،لاروها دیگر شکل ماهیان اصلی را یافته و قادرند از غذاهای ریز دست پودری و بسیار نرم موجود در بازار استفاده کنند.انها باید روزانه 1 تا دو نوبت از این غذاها استفاده کنند .کاربرد تخم مرغ ( روزی یک بار ) و تخم آرتمبای تفریخ شده (روزی 2 تا 3 بار ) به عنوان غذای مکمل حفظ شود.تغذیه مواد مختلف به یکباره نباشد و تعداد دفعات تغذیه بیشتر و مقدار غذای کمتر ارجحیت دارد.(غذاهای اضافه رسوب کرده و از دسترس لاروها خارج میشود و سبب الودگی آب میشود.)کاربر مکملهای ویتامینه موجود نیز به رشد بهتر لاروها کمک مینماید.روند تغذیه تا یک ماهگی پیگیری شود .در این زمان آنها اولین جلوه های استقلال و قلمرو طلبی را از خود بروز میدهند.در این مرحله(حدود یک ماهگی ) بچه ماهیان کاملا رشد یافته اند و مرحله پرورش لاروی و بچه ماهیان نورس به اتمام رسیده و میتوان مرحله پرورش بچه ماهیان رشد یافته فایتر تا سن بلوغ را انجام داد.