آموزش نگهداری قناری

پرورش قناری تغذیه: اصلی ترین دانه مصرفی که می‌ایست همیشه در اختیار قناری قرار گیرد تخم کتان است. تخم کتان دانه‌ا‌ی مقوی و پرانرژی است ولی این دانه به تنهایی نمی‌تواند تمامی نیازهای یک موجود زنده را برآورده سازد بنابراین برای بر طرف شدن این نیازها می‌بایست دانه‌ها و سبزیجات و مکمل‌های ویتامینی و پروتینی گوناگونی را تهیه و در اختیار پرنده قرار دهید . دانه هایی نظیر ارزن - شلغم - کلم - کاهو خرفه - ترب و شاهدانه. سبزیجات و میوه هایی نظیر برگ کاهو- ترب - اسفناج - کرفس - گشنیز - کلم - کدو - سیب - هویج - هلو و لیمو شیرین از منابع مهم کربوهیدراتها، چربیها، پروتینها و ویتامینها به حساب می آیند. بخش دیگری از غذای قناری که بصورت دستی تهیه می شود مخلوطی است از تخم مرغ و آرد سوخاری بعلاوه شیر خشک، پودر جوانه گندم و سبوس گندم که دان نرم نامیده می شود. ممکن است ارزش غذایی دانه ها به مرور زمان و برحسب شرایط نگهداری تغییر کرده و کاهش یابد بنابر این چهارمین بخش مواد غذایی افزودنی‌هایی مانند مکملهای پروتینی و ویتامین ها می‌باشند که برای جلوگیری از کمبود احتمالی آنها در خوراک پرنده مورد استفاده قرار می گیرند. انواع دانه های مورد استفاده برای قناری دقت در تنظیم یک رژیم غذایی متعادل و استفاده از دانه های مخلوط و رعایت اعتدال در خوراندن آن، موجب می‌شود تا ضمن استفاده پرنده از خواص مفید دانه ها، به عوارض ناشی از مصرف زیاد آنها نیز مبتلا نگردد. بهتر است برای این منظور از ظروف انگشتی مخصوصی که در فروشگاهها نیز وجود دارد استفاده کرده و در هر نوبت یک قاشق چایخوری از دانه مورد نظر به قناری داده شود. 1.دانه‌ها با طبیعت گرم : تخم کتان که به دانه قناری مشهور است طبیعتی گرم دارد و حاوی انواع ویتامین و ترکیبات کربو هیدرات و املاح معدنی می‌باشد. تخم شلغم طبیعتی گرم داشته و سرشار از ویتامین C و املاح معدنی و ضد چاقی بوده و برطرف کننده سرماخوردگی و آسم می‌باشد. تخم منداب طبیعتی گرم دارد و سرشار از املاح معدنی بوده و مانع از پیچیدن تخم در شکم قناری می‌شود. تخم گشنیز طبیعتی گرم داشته و اشتها آور و ضد انگل است. تخم شاهدانه طبیعتی گرم دارد. پرچرب و محرک است و بهتر است در جیره غذایی قناری کمتر وارد شود. تمامی این دانه‌ها برای قناریها قابل استفاده می‌باشند اما اگر توازنی بین مخلوط این دانه‌ها وجود نداشته باشد میتواند موجب بیماری پرنده گردد. ۲.دانه‌ها باطبیعت سرد: تخم ارزن طبیعتی سرد و خشک دارد و دانه‌ایی است قلیایی و سرشار از پروتئین و منبعی غنی از ویتامین A و فسفر و املاح معدنی گوناگون. تخم کاهو که طبیعتی سرد دارد و دارای املاح معدنی غنی، تامین کننده آهن، اشتها آور، ضد یبوست و بر طرف کننده برونشیت است. تخم خرفه طبیعتی سرد دارد و دارای املاح معدنی بوده و خاصیت تمیز کنندگی دستگاه گوارش و ضدانگل روده را دارد.تخم کلم قمری طبیعتی سرد دارد و دارای املاح معدنی مفید بوده و یک پاک کننده موثر است تخم اسفرزه نیز دارای طبیعتی سرد بوده و حاوی املاح معدنی و ویتامین های مختلف می‌باشد. ۳. دانه‌ها باطبیعت معتدل: تخم چغندر یک دانه معتدل می‌باشد و سرشار از ویتامینها و املاح معدنی بوده و خاصیت پاک‌کنندگی دارد. خواص میوه‌ها و سبزیجات در استفاده از سبزیجات و میوه‌ها باید توجه داشت که قبل از استفاده، آنها را کاملا شسته و تمیز کرده و ورطوبت آنها گرفته شود. سبزیجات و میوه‌ها باید بدون لک بوده و مانده و پلاسیده نباشند.میوه‌ها و سبزیجات را میتوان هفته ای یک تا دو بار در جیره غذایی قناریها استفاده کرد. جوانه‌ها کامل‌ترین و حیات‌بخش‌ترین غذاها هستند. دانه‌ها در هنگام جوانه زدن، ‌مملو از ویتامینها و پروتئین‌ها، املاح معدنی غنی، کربوهیدراتها و قندهای طبیعی‌شده و برای مصرف قناریها و مخصوصا جوجه‌های یکماهه بسیار مفید هستند. مصرف سبزیجات و میوه های تازه نیز در جیره غذایی قناری باید وجود داشته باشد اما طبق یک برنامه منظم. در این بخش درباره خواص و طبیعت بعضی از سبزیجات و میوه‌ها توضیح میدهیم: برگ کاهوی بدون رطوبت تامین کننده کلسیم و آهن و اشتهاآور و ضدیبوست می‌باشد. برگ کاهو طبیعتی سرد دارد. برگ تازه و جوان اسفناج، طبیعتی معتدل داشته و تامین کننده آهن و ضد یبوست می‌باشد. برگ و ساقه کرفس نیز طبیعتی گرم داشته و حاوی سدیم، پتاسیم و کلسیم می‌باشد و به مقدار کم به قناریها داده می‌شود. برگ گشنیز تازه طبیعتی سرد داشته و حاوی ویتامین C و A و املاح معدنی می‌باشد. برگ تیزک شاهی نیز طبیعتی گرم دارد و حاوی ویتامین C، کلسیم و ید بوده و ضد آسم می‌باشد. برگ تیزک آبی نیز همان خاصیت تیزک شاهی را دارد اما مقدار ید آن بیشتر می‌باشد و در درمان برونشیت و آسم بسیار مفید است. سیب درختی شیرین طبیعتی معتدل دارد و سرشار از ویتامینهای گوناگون بوده و در درمان یبوست و اسهال مفید است. گلابی طبیعتی معتدل داشته و مملو از ویتامین‌ها و املاح معدنی می‌باشد. پرتقال شیرین طبیعتی معتدل دارد و حاوی ویتامین C و املاح معدنی می‌باشد و در بهبود و درمان بیماری آسم و سرماخوردگی و برونشیت میتوان از آن استفاده کرد. هویج تازه طبیعتی گرم دارد و سرشار از ویتامین A و املاح معدنی و رنگدانه است که جلا دهنده‌های قناری می‌باشد. نور نور مهمترین عامل برای به بلوغ رسیدن، رشد و تولید مثل و شروع و پایان پرریزی قناری‌ها می‌باشد. اگر ارزش نوردهی صحیح و مناسب بیش از یک تغذیه خوب نباشد کمتر هم نخواهد بود بنابراین چگونگی نور دادن در فصول مختلف سال یکی از عواملی است که در موفقیت شما نقش بسزایی دارد. همانطور که طول روز از ابتدای فصل تابستان تا انتهای فصل پاییز سیر نزولی در پیش می‌گیرد در فصل زمستان و بهار سیر صعودی خواهد داشت در نتیجه می‌توان اختلاف این کاهش و افزایش را محاسبه نمود. این اختلاف حدودا زمانی معادل پنج ساعت است، با دانستن اینکه کوتاهترین روز سال حدود ده ساعت و بلندترین روز سال تقریبا پانزده ساعت به طول می‌انجامد، نتیجه می‌گیریم که برای جلوگیری از خستگی مفرط در طول دوران تولید مثل نباید پرنده‌ها روزانه بیش از پانزده ساعت بیداری داشته باشند و به آرامش و استراحت نیز نیاز دارند. نکته مهم دیگری که باید مد نظر داشته باشید چگونگی نور دادن یا کاهش و افزایش زمان نوردهی است. همانطور که با تغییر فصل از تابستان تا اواخر پاییز بتدریج زمان نوردهی کاهش می‌یابد برای افزایش آن و به بلوغ رسیدن پرنده‌ها باید پنجاه روز قبل از جفت اندازی به این کاراقدام نمایید. روش کار به این گونه است که هفته اول یک ربع و هفته دوم نیم ساعت و هفته‌های سوم و چهارم و پنجم یک ساعت برای هر هفته و در دوهفته پایانی به ترتیب نیم ساعت و یک ربع به زمان نوردهی افزوده می‌شود و در صورتی که بخشهای دیگر را به خوبی مدیریت کرده باشید از چهل وپنجمین روز بعد از شروع نوردهی پرنده‌های نر و ماده همگی آمادگی خود را برای تولید مثل نشان خواهند داد. دمای محیط نقش دما حفظ مقاومت پرنده در مقابل بیماریهاست کاهش وافزایش دما باعث بوجود آمدن مشکلاتی می‌گردد و هر دو صورت آن را استرس می‌نامند بعلاوه اینکه دما همانند تغذیه و نور در شروع تولک رفتن و پایان آن نقش خاص خود را ایفا می‌کند. حداکثر دمای مناسب محیط 35 درجه سانتیگراد و حداقل 18 درجه سانتیگراد دمایست که می‌توان پرنده را با آرامش خیال نگهداری نمود. 35 درجه دما برای تولک رفتن و 18 درجه برای قطع کامل پرریزی مناسب است اما فصل تولید مثل زمانیست که کاهش و افزایش دما پذیرفتنی نیست وپرنده احساس راحتی و زندگی طبیعی و آرام را نخواهد داشت. بنابر این دمای مناسبی که پرنده می‌تواند دوران تولید مثل را در آن دما به راحتی پشت سر بگذارد بین 21 تا 24 درجه سانتیگراد است. بهداشت یکی دیگر از ارکان مهم در مدیریت گله‌ها حفظ نظافت و بهداشت می‌باشد بنابر این مسائلی که باید مورد توجه پرورش دهنده و مدیر خوب قرار داشته باشد نکاتی است که در زیر به آنها اشاره می‌شود: 1- شناخت عوامل بیماری‌زا و حذف آنها 2 شناخت نکات بهداشتی و رعایت آنها 3- شناخت آنتی بیوتیکها و ویتامین‌ها و روش مصرف آنها 4- شناخت چرخه زندگی و نیاز‌های پرنده ای که نگهداری می‌کند قناری‌های آزاد در طبیعت دوست دارند که بر روی چمن‌های مرطوب غلت بزنند و بدین ترتیب خودشان را تمیز کنند. در برخی از موارد به علت طولانی شدن فواصل بین آب‌تنی ممکن است برخی از پرنده‌ها میل به آب تنی را از دست بدهند و یا جوجه‌هایی که برای اولین بار با ظرف آب‌تنی آشنا می‌شوند ممکن است رغبتی به این کار نشان ندهند. اما کلاً آب‌تنی خصوصا در فصول گرم سال و هنگام پرریزی بسیار ضروری است. چرا که موجب تحریک رشد سریع پرهای جدید می‌گردد. آب تنی پرنده ماده در اواخر دوران خوابیدن بر روی تخم‌ها باعث مرطوب شدن سطح پوسته آن شده و ضمن کاهش از دست رفتن آب موجب خروج راحت تر جوجه از تخم می‌گردد. بعد از استحمام پرنده به آراستن خود می‌پردازد. پرهای خود را پوش داده می‌لرزاند و با نوک خود آنها را مرتب می‌کند. سپس به کمک منقارش مواد چربی مترشحه از غده خاصی که در بالای محل اتصال دم به بدنش قرار دارد و اوروپیژیال (Uropygial) نامیده می‌شود را روی کلیه پرهایش می‌مالد. این روغن باعث براقی پرهای قناری شده و به عنوان یک ماده محافظ طبیعی عمل می‌کند. بعضی از پرنده‌های دست آموز عادت به استحمام در زیر شیر آب ظرفشویی آشپزخانه دارند و از ریزش جریان آب بر روی بدنشان بسیار لذت می‌برند. از اینرو بسیار طبیعی است که با شنیدن صدای جریان آب به سوی ظرفشویی پرواز کنند. یکی از راه‌ها آشنا کردن پرندگان با ظرف آب تنی گذاشتن برگ کاهوی مرطوب در کف قفس است تا پرنده خود را بر روی آن مالیده و پر و بالش را تمیز نماید. راه دیگر گذاشتن یک قطعه یخ بر روی قفس و قرار دادن ظرف آب تنی (با مقدار کمی آب) در زیر آن بر روی کف قفس است تا با آب شدن یخ و چکیدن قطرات آب پرنده نسبت به آب‌تنی تحریک شود. همچنین می‌توان ظرفی حاوی آب با درجه حرارتی حدود دمای اتاق و با عمقی کم به طوری که پرنده بتواند داخل آن آب تنی کند کف قفس قرار داده تا پرنده درون آن استحمام نماید. پس از استحمام به علت ریختن آب بر روی کف قفس خشک کردن و یا تعویض پوشش کف آن ضروری می‌باشد. پرورش و جوجه‌کشی: دوران جنینی زندگی درون تخم دوران جنینی نامیده می‌شود و سیزده روز طول می‌کشد , پس از سیزدهمین روز و در ابتدای روز چهاردهم جوجه پوسته تخم را شکسته و از آن بیرون می‌آید و دوران زندگی جدید خود را که دوره رشد نام دارد آغاز می‌کند . دوران رشد دوره رشد جوجه قناری حدود 60 روز طول می‌کشد ولی تنها 25 تا 30 روز از این دوره دوماهه را توسط والدین تغذیه می‌شود در این مدت کوتاه رشد جوجه چنان سریع است که تقریبا به چهل برابر وزن خود در زمان تولد می‌رسد . روزهای باقیمانده از این دوران برای کسب تجربه نسبت به محیط اطراف - رویش کامل پرها و استقلال برای ادامه حیات پرنده جوان بسیار حساس و ارزشمنداست. دوران بلوغ پس از 60 روزگی وشروع مرحله سوم، پرریزی و تولک رفتن پرنده جوان آغاز می‌شود. این پرریزی منحصرا پرهای تنه پرنده را شامل می‌شود ولی پرنده پرهای پرواز خود را از دست نمی‌دهد در این هنگام رشد جسمی و محسوس پرنده پایان یافته و پرنده مرحله جدید زندگی خود را که اصطلاحا عقل‌رس شدن است آغاز می‌نماید. پرنده جوان رفتار‌های اجتماعی و شرایط زندگی گروهی را در این دوران فرا می‌گیرد. همچنین رشد غدد تناسلی در این دوران شروع و تا بلوغ کامل پرنده ادامه می‌یابد. سن بلوغ معمولا بر حسب نژاد‌های مختلف بین 6 تا 8 ماه است ولی دیده شده که در نژادهای سبک نظیر قناری‌های رنگی پرنده در 5 ماهگی هم قدرت تولید مثل به دست می‌آورد. دوران تولید مثل در این دوره قناری‌های نر و ماده با رفتارهای خود آمادگی خود را برای تولید مثل نشان می‌دهند ماده‌ها بیقراری می‌کنند و نرها با ولعی خاص به آواز خوانی مشغول هستند. در این زمان وبعد از جفت‌اندازی پرنده‌هایی که خود زمانی نیازمند مراقبت بودند به مراقبت از جوجه‌های خود می‌پردازند. با اولین سری تخم‌گذاری پرنده نر و ماده کم تجربه، همانند والدین خود کسب تجربه می‌کنند و مرحله جدید را می‌آموزند. بنا بر این بهتر است یکی از جفتها را مسن‌تر و کار کشته‌تر انتخاب کنید تا هم شما و هم جفت کم تجربه دردسر کمتری را برای بزرگ کردن جوجه‌ها تحمل نمایید.

برای جفتگیری و جوجه کشی مناسب از قناری به نکات ذیل توجه کنید:
۱- قناری نر و ماده باید کاملاً آماده باشند .
۲- قناری نر به قفس قناری ماده هدایت شود.
۳- محیطی آرام و به دور از رفت و آمدهای غیر ضروری برای جفتها فراهم شود.
۴- دو ماه قبل از جفتگیری قناریها تحت رژیم غذایی مناسب قرار گیرند تا جوجه‌های سالم و قوی بدهند و خودشان نیز در این دوران بیش از حد ضعیف نشوند
۵- دو قناری که دارای عیب مشترک می‌باشند نباید با یکدیگر جفت شوند.
۶- از نظر جثه باید هر دو یا یکی از جفتها دارای اندامی قابل ملاحظه باشد.
۷- برای جفتگیری از دو قناری با رنگهای مخالف یا متباین استفاده شود.
۸- قناریها باید کاملاً سالم و قوی باشند و اثری از کسالت و بیماری در آنها نباشد.
۹- دمای محیط برای جفتگیری بین 21 تا 25 درجه سانتیگراد باشد.
۱۰- بهترین موقع برای جفت کردن قناریها نیمه فروردین ماه است و حتی الامکان از اسفند ماه نباید زودتر جفتگیری انجام شود. اما اگر درجه حرارت اتاق قناریها ثابت باشد و آمادگی قناریها برای جفت‌گیری زیاد باشد باید هر چند روز هم از موعد جفت گیری زودتر باشد، از این عمل جلوگیری ننمود چون باعث خراب شدن و تولک رفتن قناری می‌شود.
۱۱- پرنده هایی را برای جفت انداختن انتخاب کنند که در رده های مختلف سنی قرار دارند. یک نر جوان را با ماده ای که یکسال دارد در و یا بر عکس جفت کنید .
۱۲- در حد امکان یکی از جفتها تجربه یک دوره جفتگیری موفق را داشته باشد. در صورت امکان از قناری ماده‌ای که سابقه بزرگ کردن جوجه را دارد استفاده کنید.
۱۳- مصرف برگ کاهو در زمان جفتگیری فراموش نشود.
۱۴- لانه تخمگذاری را روزچهارم یا پنجم در قفس بگذارید چون ممکن است قناری ماده تا زمان تخمگذاری چند بار لانه را بسازد و خراب کند و در نهایت خسته شده و لانه مناسبی نسازد و یا اینکه تخم بدون نطفه بگذارد.
۱۵- هفته‌ای یک بار و به مقدار کم هفت تخم در ظرف شصتی در اختیار جفتها و جوجه‌هایشان قرار گیرد.
۱۶- وقتی قناری ماده تخم گذاشت هر چه زودتر و به آرامی آنرا با تخم مصنوعی یا تخم بدون نطفه یا فاسد شده عوض کنید و این کار را تا آخرین تخم تکرار کنید وقتی قناری آخرین تخم را گذاشت تخمهای اصلی را به زیر قناری ماده برگردانید تا جوجه‌ها در فاصله زمانی کوتاهی از هم متولد شوند.
۱۷- هفته‌ای دو بار غذای تخم‌مرغی دراختیار جفتها قرار گیرد و به محض تولد جوجه‌ها هر روز از غذای تخم‌مرغی استفاده شود.
۱۸- از قناری خوش آواز جهت آموزش جوجه‌ها استفاده شود تا قناریهای خوش آوازی تکثیر شوند.
۱۹- از داروهای تقویتی این دوره به طور صحیح استفاده گردد.

پر ریزان (تولک):
پر ریزان را نمی‌توان به عنوان بیماری تلقی نمود بلکه پدیده ای است طبیعی که در آن پرهای قدیمی ریخته و توسط پرهای جدید جایگزین می‌شوند. اما پرنده در زمان تولک رفتن نسبت به بیماری‌ها بسیار ناتوان است. بروز بیماری نیز اختلالاتی در امر پرریزان بوجود خواهد آورد. پرنده در وضعیت پرریزان طبیعی آواز نمی‌خواند. پس از تعویض پرهای پوشش بدن پرهای کوچک عوض می‌شوند. هنگامی که پرهای پرواز در بالها و پرهای هدایت در دم نو گشتند پرنده شروع به تعویض پرهای بزرگ خود خواهد کرد. تولک رفتن در فاصله اواخر مرداد تا اوایل مهر ماه انجام می‌شود. پرنده باید ظرف مدت ۶ الی ۸ هفته پرهایش را کاملا تعویض نماید. در صورتی که این مدت زمان بطور محسوسی به درازا انجامد سوخت و ساز بدن پرنده صحیح انجام نگرفته و خلاصه ایرادی در امر نگهداری وجود داشته است. تنظیم و تصحیح این مسئله از امروز به فردا میسر نمی باشد. الگوی ریختن و درآمدن پرها به این صورت است که از ناحیه سر شروع شده و بعد گردن و تنه و پاها و بالاخره در آخر دم و بالها را شامل می‌شود. این امر پرواز پرنده را محدود کرده و یک بار اضافی بر روی متابولیسم بدن پرنده می‌باشد. بعضی وقت‌ها تولک رفتن بی موقع پرنده می‌تواند ناشی از قرار گرفتن پرنده در معرض گرمای شدید باشد. البته گاهی نیز به علت ترس و یا مصرف دانه‌های نامناسب بروز می‌کند. در این مواقع باید پرنده را از منابع گرمازا و رادیاتور‌ها دور نمود و غذای او را چک کرده تا از نظر ترکیب و کیفیت مناسب باشد.

تغذیه زمان تولک:
لازمه پرریزان منظم و نرمال تغذیه صحیح و متنوع توام با ویتامین‌ها و املاح معدنی و مواد دیگر است. اما به هر صورت می‌توان پرنده را برای پشت سر گذاردن پر ریزان بد و ناقص کمک کرد. برای این منظور میتوانید از موادی نظیر آویزانول (Avisanol) و ویتالینوکوئل (Vitalinoquell) و یا داروهای تقویتی دیگر مخصوص تولک رفتن استفاده کرده و به آب و خوراک آنها اضافه نمایید. همچنین غذاهای آماده و مناسبی برای جایگزین شدن سریع پرها در بازار‌های بین المللی موجود است که می‌توان تهیه و مصرف نمود. جهت تقویت پرنده می‌توان روزانه یک قطره روغن ماهی به غذای او اضافه نمود. ولی باید توجه داشت که مقدار دانه آغشته به روغن آنقدر کم باشد که در طی ۱۲ الی ۲۴ ساعت مصرف شود.
همچنین میزان کمی ویتامین E نیز به جیره اضافه شود تا دچار اختلالات تولیدمثلی نشود. در عین حال باید مراقب بود تا مبادا پرنده بیش از حد چاق شده و زیر پوست شکم و بالطبع سایر نواحی بدن چربی ذخیره شود. ممکن است پس از هربار تولک رفتن پرنده قدرت و میزان خواندنش کمتر شود که در این رابطه کار اساسی نمیتوان انجام داد. بجز اینکه رژیم غذایی او چک شده تا بیش از حد چرب یا پر انرژی نبوده و باعث چاق و تنبل شدن پرنده پرنده نگردد.
بطور کلی وقتی پرنده‌ها تولک می‌روند یک سری فعل و انفعالات سوخت و سازی (آنابولیکی و متابولیکی) در بدن به وقوع می‌پیوندد که در اکثر موارد موجب می‌شود ضایعات جزیی موجود در اندام‌های مختلف بدن برطرف شده و اندام‌ها و عضو‌های بدن با تجدید قوای دوباره شروع به فعالیت کنند. شاید تا حدودی بتوان آن را به روند خزان درختان در فصل پائیز و رویش مجدد در ابتدای بهار تشبیه کرد. البته شدت تغییرت در دوران لک در حد تغییرات درختان به هنگام خواب زمستانی نیست ولی تا حدودی غیر فعال شدن و فعالیت مجدد دستگاه تولید مثلی پرنده در طی دوران لک مشابه با روند خزان درختان می‌باشد. به عبارتی همانطور که درخت برگ آفت زده و ناتوانش را با برگ‌های سالم و جوان تعویض میکند پرنده نیز در ظاهر پرهای شکسته و کهنه خود را با پرهای جدید و سالم تعویض می‌کند. در حین این روند سلولهای فرسوده و ناتوان دستگاه تناسلی نیز از بین رفته و بعد از لک توسط سلول‌های جدید و جوان فعال جایگزین می‌شوند. بدین ترتیب اگر ضایعات جزیی در دستگاه‌های مختلف بدن از جمله دستگاه تناسلی موجود باشد در طی دوران لک از بین می‌رود.

چند نکته مهم
۱- بهترین زمان برای خریدن قناری برای جوجه کشی و ازدیاد نسل پاییز است .
۲- الزاما باید جفت‌ها حداقل شش هفته قبل از اغاز دوره جفت گیری انتخاب و آماده بهره برداری
شود. در طول این مدت جفت‌ها در عین حال قادر خواهند بود تا خود را با آب و هوا و شرایط
محیطی موجود وقف داده و با آرامش خاطر جفت‌گیری کنند.
۳- قناری داران با تجربه ترجیح می‌دهند پرنده هایی را جهت جفت‌گیری به کار گیرند که در رده مختلف سنی قرار دارند. مثلا یک نر جوان با ماده‌ای که متجاوز از یک سال عمر کرده است را با هم قرار می‌دهند و یا بالعکس. چون تجربه‌ای که پرنده سالخورده داره موجب میشه تا مراحل جفت‌گیری به آسانی طی شود.
۴- به طور معمول می‌توان دو جوجه کشی در سال را حد طبیعی دانست.
در هنگام خرید برای شناسایی جنس و قدرت باروری پرنده:
پرنده را گرفته و با دهان به پرهای ناحیه شکم قناری بدمید یک پرنده سالم نر که آمادگی لازم برای جفت‌گیری را داشته باشد دارای زائده خاصی (spike) در اطراف کلوآک یا ناحیه مقعدی cloaca است که این زائده به صورت یک برجستگی در پرنده آماده برای جفت‌گیری به وضوح دیده می‌شود. ناحیه شکمی کمی فرو رفته بوده و دارای رنگ گوشت طبیعی می‌باشد.
چنانچه روده‌ها متورم بوده و به وضوح در زیر پوست قابل رویت باشد (احتمالا به رنگ قرمز و ملتهب) می‌توان یقین حاصل نمود که پرنده بیمار است. استخوان جناغی باید کاملا به وسیله عضلات جانبی در میان گرفته شده باشد و با تماس نوک انگشتان باید احساس شود که تمامی ناحیه سینه پر و فاقد حفره و فرو رفتگی باشد. چنانچه استخوان جناغ به صورت یک استخوان تیز بیرون زده باشد نشانه بارزی از لاغری مفرط پرنده است که چنین پرنده‌ای را می‌توان بیمار و نامناسب تشخیص داد.
بدن پرنده ماده تا حدی کشیده‌تر بوده و ناحیه مقعد یا کلوآک آن به واضحی پرنده نر نیست چنانچه در ناحیه مزبور برجستگی دیده شود بیشتر متوجه دم پرنده است. منبع:cocksmachine.com