آشنایی با گروه های حیوانات: همستر

آشنایی با گروه های حیوانات: همستر

نوع	هَمستِر جزو پستانداران خونگرم از خانواده جوندگان می باشد. در شبها فعال است و در طول روز به استراحت می پردازد. دارای گونه های مختلفی می باشند که تنها برخی از آنها بعنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند. برعکس موشها ، هَمِستِر بدون دم به دنیا می آید. نوع Golden آن در رنگهای مختلف یافت می شود و بعضی از آنها نیز دارای موهای بلند می باشند.
خلق و خو	همستِرها حیوانات مناسبی برای نگهداری در آپارتمان می باشند. موجود آرام و تمیزی است که رفتار بسیار دوستانه ای دارد. به بازی کردن و دویدن در چرخ علاقه دارند. اگر از کودکی او را در دست بگیرید به سادگی دست آموز می شود و هرگز گاز نمی گیرد. نباید هَمِستِر را به ناگهانی و سریع بلند کرد چراکه این کار موجب ترسیدن حیوان می شود. اگر هَمِستِری گاز می گیرد و یا شناختی از او ندارید می توانید او را از پوست پشت گردنش بلند کنید. هَمِستِرها دارای دندانهای جلویی بزرگ و قدرتمندی می باشند که برای جلوگیری از رشد بیش از حد آن باید اشیائی برای جویدن در اختیار حیوان قرار داد. هَمِستِرها دارای حس بینایی بسیار ضعیف و در عوض خس بویایی و شنوایی عالی هستند. هَمِستِرهای Golden را باید بعد از 8-10 هفتگی از یکدیگر جدا کرد تا باهم نجنگند (خصوصاً ماده ها). به هر حال نوع Russian Dwarf را می توان به صورت جفت نگهداری نمود. هرگز نباید هَمِستِر را بیرون از قفس رها کرد چراکه بسیار کوچک بوده و ممکن است وارد هر سوراخی شود و یا زیر پا بماند.
اندازه	وزن هَمِستِر بالغ معادل 90-150 گرم می باشد.
محل نگهداری	قفس مخصوص همستِر و آکواریوم مکان مناسبی برای زندگی همستِر می باشد. یاید فضای در نظر گرفته شده به ازای هریک هَمستِر 18 س.م مربع باشد. چون همستِرها در طول روز خوابند وشبها به فعالیت می پردازند ، بهتر است قفس آنها را جایی خارج از اتاق خواب قرار داد. باید یک خانه چوبی یا پلاستیکی با مقداری کاغذ و یا پنبه برای همستِر در نظر گرفته شود. بهتر است بستر قفس را با خاک اره یا خورده کاغذ بپوشانید. همستِرها به خوبی فرار می کنند بنابراین اطمینان حاصل نمائید که قفس به طور کامل محصور باشد! اگر آزاد باشند هر چیزی را در اطرافشان خواهند جوید.
تمیز کردن	باید قفس را بصورت هفتگی شست و شو کرد. قفس کثیف خیلی زود بوی بد خواهد گرفت.
آراستن	هَمستِرها نیازی به آراستن ندارند آنها موجودات تمیزی هستند که به خوبی ازعهده این کار بر می آیند.
تغذیه	می توان از غذای مخصوص جوندگان ، سبزیجات و نان خشک و میوه ها (البته نه خیلی زیاد که باعث اسهال شود) استفاده نمود. نباید برای آب از کاسه استفاده نمود چراکه هَمِستِر به درون آن می افتد و قفس را خیس خواهد کرد. همستِرها دارای کیسه های لُپی بزرگ هستند که از آن برای حمل غذا استفاده می کنند.
فعالیت بدنی	اگر یک چرخ داخل قفس هَمستِر باشد تمام نیازهای بدنی او را تأمین خواهد کرد همچنین می توان دوسر قوطی های کنسرو را برید و در اختیار حیوان قرار داد. مواظب باشید تا قسمت تیزی در قوطی باقی نماند.
طول عمر	حدود 2-3 سال.
مشکلات سلامتی	به ندرت به دامپزشکی نیاز دارد. اصولاً نوع مو بلند و نژادهای خاص آن نسبت به بیماریها و آنتی بیوتیک ها حساس ترند.
بارداری	هَمستِرها تنها زندگی می کنند و تنها در مواقع جفتگیری به یکدیگر می پیوندند. هَمِستِرهای طلایی را باید بعد از جفتگیری جدا نمود و اگرنه ممکن است که ماده حیوان نر را بکشد. اصولاً مدت بارداری در هَمِستِرهای طلایی 15 روز و در سایرین 19-20 روز به طول می انجامد. مادر نسبت به نوزادن بسیار حساس است و اگر احساس خطر کند آنها را در کیسه لپ خود پنهان می کند و به محلی امن می برد. چشمهای نوزادان در 2هفتگی باز می شود و در3-4 هفتگی به طور کامل مستقل می شوند.
منشأ	کشف هَمستِر به قرون وسطی در جنوب اروپا باز می گردد. اسم همستِر برگرفته از کلمه آلمانی Hamstern به معنای انبار دهنده می باشد و این نام را به دلیل اینکه هَمستِر غذایش را در کیسه لپهایش حمل می کند بر او نهاده اند.